Het Midden-Oosten kent een lange geschiedenis van religieuze pluriformiteit. Zowel binnen de islam als daarbuiten bestaat er al eeuwenlang veel opvallend variatie in geloof en ritueel. De geschiedenis van het Midden-Oosten toont aan dat monotheïsme niet noodzakelijkerwijze leidt tot uniformiteit en intolerantie. Tegenwoordig staat de religieuze diversiteit in het Midden-Oosten echter onder sterke druk. Deze tekst gaat vooral over de historische omgeving die religieuze pluriformiteit in het Midden-Oosten mogelijk maakte. De rode draad in dit verhaal is het spanningsveld tussen gewenste eenheid en voortgaande pluriformiteit alsook de religieuze reflectie over wat eenheid is en wat daarvan de consequenties voor de samenleving zijn.