Fractuurgenezing is een biologisch herstelproces met een aantal mechanische aspecten. Van deze zijn er twee van groot praktisch belang, omdat zij rechtstreeks door een medische behandeling te bernvloeden zijn. Dit zijn de repositie en de immobilisering van het gebroken bot; iedere fractuurbehandeling streeft immobilisering van de betrokken botfragmenten na nadat een zo goed mogelijke stand is bereikt door repositie. Het is gebruikelijk de behandelingsmethoden van fracturen in te delen in conservatieve en operatieve. Bij de conservatieve behandeling wordt de repositie door manipulatie tot stand gebracht en de immobilisering van het gebroken bot bewerkstelligd met uitwendige middelen, doorgaans met behulp van een gipsverband. Bij de operatieve fractuurbehandeling daarentegen wordt de repositie door een chirurgische ingreep nagestreefd en in de meeste gevallen met behulp van een implantaat gehandhaafd. Beide behandelingswijzen hebben hun voor- en nadelen. In zekere zin worden van beide methoden zowel de voor- als de nadelen aangetroffen bij een veel toegepaste behandelingswijze van fracturen, te weten osteosynthese aangevuld met gipsbehandeling. Deze gecombineerde handelwijze heeft voor de fractura cruris een zekere populariteit verkregen en het is ongetwijfeld mogelijk op deze wijze goede behandelingsresultaten te bereiken.

,
H. Muller
Erasmus University Rotterdam
hdl.handle.net/1765/26541
Erasmus MC: University Medical Center Rotterdam

Bender, J. (1970, March 26). De oefenstabiele onderbeensosteosynthese : een vergelijkend onderzoek naar de waarde van de fixatie van de fractura cruris met behulp van de AO compressieplaat. Retrieved from http://hdl.handle.net/1765/26541