Contrast echocardiografie is onderzoek waarbij gebruik gemaakt wordt van een ingespoten stof die andere akoestische eigenschappen heeft dan bloed om de bloedstroom op het beeldscherm zichtbaar te maken. Bijna alle intraveneuze inspuitingen bevatten zeer kleine hoeveelheden lucht en kunnen dus als echo contrast middel gebruikt worden. Kleine hoeveelheden steriel koolzuur kunnen aan de oplossing worden toegevoegd en verhogen het echo contrast effect. Zeer kleine gasbellen passeren gewoonlijk niet door capillairen. Dit gebeurt wel wanneer men in de pulmonale "wedge" positie inspuit zodat zij in de linker kant van het hart aankomen. Het mechanisme van deze transmissie van gasbellen werd onderzocht in dierexperimenteel onderzoek met behulp van verschillende agentia. Er zijn veel belangrijke klinische vraagstellingen waarbij contrast echocardiografie nuttige informatie kan geven: structuur identificatie, het aantonen of uitsiuiten van intracardiale of intrapulmonale rechts-links shunts, de diagnose van congenitale hartziekten, en de diagnose van tricuspidalls insufficientie. Wij hebben aangetoond dat postoperatieve shunts nog aanwezig kunnen zijn lang na succesvolle sluiting van interatriale communicaties. De toekomstmogelijkheden voor contrast echocardiografie zijn indrukwekkend. Theoretisch is het mogelijk dat de graad van doorstroming van het myocard, het hartminuutvo!ume, de grootte van een shunt, en zelfs de intracardiale druk gemeten kunnen worden met behulp van speciaal ontworpen microbellen.

,
Publication of this thesis was supported by the Dutch Heart Foundation
P.G. Hugenholtz (Paul)
Erasmus University Rotterdam
hdl.handle.net/1765/32100
Erasmus MC: University Medical Center Rotterdam

Meltzer, R. (1982, April 14). Contrast echocardiography. Retrieved from http://hdl.handle.net/1765/32100