Ofschoon het multiculturalisme onder curatele staat, is de multiculturele dialoog niet weg te denken uit een globaliserende wereld. Charles Taylor, Gadamer, Honneth en Kymlicka leverden bijdragen voor de erkenning van identiteit, respect en waardering van verschil. Bovenstaande auteurs ontsnappen echter niet aan het postmodernistisch dilemma van zelfautonomie en slachtofferschap. Dit komt doordat zij in hun redenering vertrekken van het afzonderlijke subject en dat situeren in een ruimte-tijd waarin de tijd slechts een historische rol heeft en de ruimte geen actieve rol speelt. Tegenover deze postmoderne uitvloeisels van postmodernisme stellen wij het eco-communau¬tarisme. Vanuit de vaststelling dat het individu denkt, spreek en handelt in de context van zijn taal en cultuur en dus vanuit zijn gemeenschap, situeren wij dit subject en de gemeenschap in een particulier territorium of het ecotoop. Door middel van Hackings sociaal constructivisme, het Leibniziaanse meer¬werelden¬beeld en het bio¬logische paradigma als nieuw denkkader, structureren wij de gemeen¬schap volgens een cyclisch en een lineair tijdverloop. Het cyclische waarborgt de traditie van een gemeen¬schap, het lineaire doet de gemeenschap evolueren naar een moreel betere toekomst en heeft een transcendent statuut. Het eco-communautarisme biedt het kader voor een kwalitatieve evolutie van individuen en gemeenschappen. Het normerend aspect hiervan is de pluriforme en multi-culturele dialoog.

, , ,
hdl.handle.net/1765/7087
Filosofiedag 2005
Erasmus School of Philosophy

Verstraeten, G. J. M., & Verstraeten, W. W. (2005). Sociaal constructivisme, Leibniziaanse ruimte en eco-communautarisme: ‘één en al natuur’ versus ‘c’est ma nature’? Een alternatief voor de multiculturele dialoog. Filosofiedag 2005. Retrieved from http://hdl.handle.net/1765/7087