Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar
Recente ontwikkelingen en een nieuwe Europese richtlijn

Diagnostiek en behandeling van leveradenomen

Klinische praktijk
Anne J. Klompenhouwer
Robert A. de Man
Maarten G.J. Thomeer
Michail Doukas
Jan N.M. IJzermans
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:D556
Abstract
Abstract
Sluiten
Diagnostics and treatment of hepatocellular adenomas
  • Hepatocellular adenomas are essentially benign tumours of the liver that occur mostly in women of reproductive age.
  • The four different subtypes described, which can be distinguished both radiologically and histopathologically, are: steatotic, inflammatory, β-catenin mutated and unclassified adenomas. These subtypes differ in the risk of complications.
  • Contrast-enhanced liver MRI is the best method for diagnostics and characterization of hepatocellular adenomas.
  • Possible complications include bleeding, rupture, and malignant degeneration of the hepatocellular adenoma. These complications are rare in adenomas < 5 cm.
  • Men with hepatocellular adenomas are at higher risk for malignant degeneration.
  • In women, lifestyle changes (cessation of oral contraceptive and weight reduction) can cause regression of the adenoma, which can prevent the necessity for liver surgery.
  • In pregnant women there is a risk of growth of hepatocellular adenoma. It is, therefore, it is recommended to check the tumour in pregnant women every 6-12 weeks using ultrasound.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Rectificatie

Erratum
Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:D556
Op dit artikel is de volgende verbetering gekomen:

In figuur 3 ontbreekt een pijl tussen het tekstvak ‘diameter ≥ 5 cm of significante groei (≥ 20%)’ en het tekstvak ‘resectie’. Hieronder staat de juiste versie van figuur 3.

Samenvatting

  • Leveradenomen zijn in essentie goedaardige levertumoren die met name voorkomen bij vrouwen in de vruchtbare levensfase.
  • Er zijn 4 verschillende subtypes beschreven die zowel radiologisch als histopathologisch van elkaar te onderscheiden zijn: steatotische, inflammatoire, β-catenine-gemuteerde en niet-geclassificeerde adenomen. De subtypes verschillen in het risico op complicaties.
  • MRI met leverspecifiek contrast is de beste methode om een leveradenoom te diagnosticeren en karakteriseren.
  • Mogelijke complicaties zijn bloeding, ruptuur en maligne degeneratie van het leveradenoom. Deze complicaties komen zelden voor bij leveradenomen kleiner dan 5 cm.
  • Het risico op maligne degeneratie is het grootst bij mannen met een leveradenoom.
  • Bij vrouwen kunnen veranderingen in leefstijl – stoppen met orale anticonceptie en gewichtsreductie – zorgen voor regressie van het leveradenoom, waardoor leverchirurgie voorkómen kan worden.
  • Bij zwangere vrouwen is er risico op groei van het adenoom. Daarom wordt aangeraden de tumor bij zwangere vrouwen iedere 6-12 weken te volgen aan de hand van een echo.
Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 41 2016

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:D556
Vakgebied
Beeldvorming
Chirurgie
Maag-darm-leverziekten
Pathologie
Auteursinformatie

Erasmus MC, Rotterdam.

Afd. Heelkunde: drs. A.J. Klompenhouwer, arts-onderzoeker; prof.dr. J.N.M. IJzermans, chirurg.

Afd. Maag-darm-leverziekten: prof.dr. R.A. de Man, mdl-arts.

Afd. Radiologie: drs. M.G.J. Thomeer, radioloog.

Afd. Pathologie: dr. M. Doukas, patholoog.

Contact prof.dr. J.N.M. IJzermans (j.ijzermans@erasmusmc.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
Anne J. Klompenhouwer ICMJE-formulier
Robert A. de Man ICMJE-formulier
Maarten G.J. Thomeer ICMJE-formulier
Michail Doukas ICMJE-formulier
Jan N.M. IJzermans ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties