Het thema ‘Tussen rationaliteit en redelijkheid’ van dit Liber Amoricum is door Tom van der Grinten uitgebouwd in relatie tot de evolutie van het gezondheidszorgbeleid. Het is echter bij uitstek ook van toepassing op de totstandkoming van het publieke gezondheidsbeleid. In dit hoofdstuk ga ik in op de ratio en rede achter het idee en de praktijk van een concreet instrument om publiek gezondheidsbeleid te realiseren: Gezondheidseffectscreening (GES). GES is een vroegtijdige gezondheidskundige evaluatie van beleids- of projectplannen op mogelijke gezondheidseffecten, zodat de plannen nog bijgesteld kunnen worden. Plannen, die risico’s of mogelijkheden bieden om de publieke gezondheid te beïnvloeden, komen bijvoorbeeld naar voren in de beleidssectoren van de ruimtelijke ordening, de landbouw, de industrie en het onderwijs. Het spannende bij GES is dat het er altijd om gaat, betrokkenheid van andere beleidssectoren uit te lokken om negatieve gezondheidseffecten te voorkomen of gezondheidswinst te boeken.