The costs and effects of Regranex® in the treatment of diabetic feet ulcera (in Dutch)

Doel. Het verkrijgen van inzicht in de balans tussen kosten en effecten van Regranex, als toevoeging aan de standaard behandeling van diabetische voetulcera van neuropatische standaardbehandeling oorsprong met adequate bloedvoorziening. Methode. Kosten en effecten worden berekend van met behulp van een Markov-model waarin - met een tijdshorizon van respectievelijk 1 en 2 jaar - Amerikaanse gegevens omtrent het natuurlijke beloop van de ziekte worden gecombineerd met 1) Nederlands/Zweedse kostenramingen en 2) gegevens omtrent de effectiviteit van Regranex ontleend aan gerandomiseerd klinisch onderzoek. Patiënten worden in 9 toestanden verdeeld naar gelang of het ulcus is genezen, of er sprake is van een infectie dan wel gangreen en of de patiënt een amputatie heeft ondergaan. De kostenramingen zijn beperkt tot de directe medische kosten. Effecten worden uitgedrukt in het aantal maanden zonder ulcera, het aantal amputaties en QALY's. Resultaten. Er wordt verwacht dat door behandeling van Regranex het aantal ulcusvrije dagen gedurende het eerste jaar na behandeling met 33 toeneemt en dat het percentage patiënten dat een amputatie nodig heeft, afneemt van 14,4% naar 12,9%. Voorts wordt verwacht dat de additionele kosten van Regranex (NLG 2.990 per patiënt) al gedurende het eerste jaar worden gecompenseerd door de besparingen in de kosten van standaardbehandeling (NLG 3.979) en in de kosten van en na amputaties (NLG 566). Na 1 jaar worden de besparingen geraamd op NLG 1.555 per patiënt, na 2 jaar op NLG 2.880 per patiënt. Gevoeligheidsanalyse geeft aan dat de verwachte besparingen vooral samenhangen met de geschatte effectiviteit van Regranex en de kosten van standaardbehandeling. Na 2 jaar worden er geen besparingen verwacht als het genezingspercentage na 20 weken met het gebruik van Regranex op 44,51% wordt geraamd in plaats van op 50% of als de kosten van standaardbehandeling op gemiddeld NLG 1.813 per 4weken worden geraamd in plaats van op NLG 3.425. Wanneer men de grens van wat acceptabel is, op NLG 25 per ulcus vrije dag legt, mag de effectiviteit van Regranex niet lager liggen dan op 43,59% en mogen de kosten van standaardbehandeling niet lager liggen dan op NLG 1.346 per 4weken. Conclusie. Ondanks de beperking van het model, waarin gegevens per patiënt noodzakelijkerwijs worden gecombineerd met gegevens per ulcus, wijzen de beschikbare gegevens erop dat Regranex een effectieve en doelmatige aanwending is van de schaarse middelen binnen de gezondheidszorg.