In 2006 werd het nieuwe verzekeringsstelsel ingevoerd. Het past binnen het streven van de overheid om zich grotendeels terug te trekken uit de gezondheidszorg en meer marktwerking toe te laten, met als doel grotere doelmatigheid. Maar leidt dat niet automatisch tot meer ongelijkheid en uitsluiting van kwetsbare groepen? Martin Buijsen, Universitair hoofddocent Recht & Gezondheidszorg bij het Erasmus Medisch Centrum, beschouwt in dit artikel het nieuwe zorgstelsel met een filosofische blik: (schaarse) zorg wordt volgens hem steeds vaker verdeeld vanuit het principe van verdienste in plaats van behoefte. Wat zijn daarvan de consequenties voor het recht op gezondheid?