Dit proefschrift over de psychosen in bet kraambed heeft de klinisch-psychiatrische invalshoek als belangrijkste benaderingswijze. Het is geschreven vanuit de overtuiging dat zorgvuldig onderzoek aan de patient, gedetailleerde kennis van psychopathologische fenomenen en zicht op de belevings- en ervaringswereld van patienten de sleutel zijn tot grensverleggend onderzoek in de psychiatrie. Hoewel moderne classificatiesystemen orde hebben gebracht in de chaotische veelheid aan diagnostische termen en "ziektebeelden" en door bet gebruik van heldere en gedefinieerde criteria bij de classificatie van psychiatrische stoornissen de internationale overdraagbaarheid en communicatie aanzienlijk is verbeterd, heeft de massale toepassing ervan ook geleid tot een verarming in bet diagnostisch handelen en denken. De kunst van bet goed kijken naar patienten en de fenomenologische en diagnostiscbe kennis, die in 200 jaar gedifferentieerd Europees denken in de psycbiatrie werd opgebouwd, dreigen door de overweldigende eenvoud van classificatiesystemen als de DSM-III tot voorwetenschappelijke curiositeiten te worden gemarginaliseerd. In dit proefschrift over de kraambedpsychosen wordt een poging gedaan te demonstreren dat met behoud van de voordelen van de DSM-III benadering een meer verfijnde en op de klinische realiteit geënte fenomenologische classificatie en diagnostiek mogelijk is. Naast diagnostiek en classificatie komen tevens epidemiologie, risicofactoren, behandeling, beloop op korte en lange termijn en preventie aan de orde.