De interakties tussen hypothalamus, hypofyse en ovarium zijn in de laatste decennia het onderwerp van vele onderzoekingen geweest. Van stoffen als LHRH, LH, oestrogene en progestagene steroïden zijn struktuur, secretie alsook de regulatie door middel van positieve en negatieve feedback systemen uitvoerig onderzocht. Ook de rol van prolactine bij deze interakties is in het laatste decennium grotendeels opgehelderd. De mogelijke rol van androgene steroiden is echter nog steeds niet duidelijk. Het was reeds lang bekend dat bij gynaecologische pa tienten met een verhoogde uitscheiding van 17-ketosteroiden, een gestoorde gonadale funktie te herstellen was door behandeling met glucocorticoiden. Sommige patienten met dezelfde symptomen hadden een normale 17-ketosteroiduitscheiding in urine. De mogelijkheid tot het bepalen van individuele metabolieten van androgene steroiden in urine en plasma introduceerde een verfijning van de diagnostiek. Het feit dat patienten met anovulatie met succes behandeld konden worden met glucocorticoiden roept de vraag op naar de mogelijke etiologie van de hyperandrogene invloed, daar immers een ovariële funktiestoornis behandeld werd met bijnierschorshormoon. Toepassing van een gaschromatografische methode voor de bepaling van de uitscheiding van individuele steroïden in 24-uurs urine van gynaecologisch-endocrinologische patiënten op de polikliniek van het de Wever Ziekenhuis te Heerlen gaf de indruk dat gunstige resultaten werden bereikt bij de indikatiestelling tot behandeling en verdere begeleiding van patiënten met symptomen van hyperandrogenisme. Met behulp van deze gefractioneerde bepaling van 17-ketosteroiden in 24-uurs urine leek een duidelijker beleid voor patiënten met één of meerdere symptomen van hyperandrogenisme mogelijk. Om inzicht te verkrijgen in de rol van hyperandrogenisme bij patienten met gynaecologische symptomen en de endocriene effekten van de therapie met glucocorticoiden werd een onderzoek verricht naar de relatie tussen uitscheiding van 17-ketosteroiden in urine, diverse hormoon parameters in plasma en de klinische symptomen