Over de opname van ijzer door erythroïde cellen

Sinds de ontdekking van het biochemisch belang van ijzer in de 18e eeuw is duidelijk geworden dat ijzer essentieel is voor een groot aantal biologische processen. Met name toen er in de dertiger jaren een ijzerisotoop voor onderzoek beschikbaar kwam, is het onderzoek omtrent de ijzerstofwisseling in een stroomversnelling geraakt. Het ijzermetabolisme van de mens is zeer economisch getuige het feit dat een gemiddelde volwassen man van 75 kg ongeveer l rng ijzer per dag uit het voedsel opneemt en evenveel weer uitscheidt. {De verdeling van ijzer in het lichaam over een aantal compartimenten en componenten en de onderlinge uitwisseling tussen deze cornpartimenten is weergegeven in figuur 1.) De hoeveelheid ijzer, welke tussen de verschillende lichaamscompartimenten wordt uitgewisseld bedraagt per dag ongeveer 30 mg. De ijzeropname uit het voedsel is kritisch, omdat deze afhangt van de molaire toestand van ijzer in het dieet. Het meeste ijzer in het menselijk lichaam komt voor in de erytrocyt (fig. 1) waar het is ingebouwd in de heemgroep van het hemoglobinemolecuul. Hierdoor is de erytrocyt in staat zijn zuurstoftransporterende functie te vervu11en doordat ieder ijzeratoom dat in de heemgroep in tweewaardige vorm aanwezig is zuurstof in moleculaire vorm kan binden. Een gestoorde ijzerstofwisseling is dan ook de oorzaak van anemie (te kort aan circulerend Hb) bij ongeveer 15% van de wereldbevolking.