Sinds 2005 zet de Belastingdienst in aanvulling op het traditionele belastingtoezicht in op horizontaal toezicht. Aanvankelijk was horizontaal toezicht met name gericht op zeer grote ondernemingen. Sinds 2008 worden echter ook afspraken gemaakt met middelgrote ondernemingen en vindt ook het midden- en kleinbedrijf steeds vaker zijn weg naar horizontaal toezicht via fiscale en financiële dienstverleners. In de winter van 2011/2012 evalueerde de Commissie Horizontaal Toezicht Belastingdienst het horizontaal toezicht en deed in juni 2012 verslag in haar rapport: ‘Fiscaal toezicht op maat. Soepel waar het kan, streng waar het moet’. In het licht van dit rapport gaat de auteur nader in op de vraag of fiscale grensverkenning binnen een convenant horizontaal toezicht mag. De auteur komt tot de conclusie dat dit moet kunnen, mits de belastingplichtige volledige openheid van zaken geeft over de fiscaal relevante feiten en omstandigheden, en de Belastingdienst niet reageert met de dreiging het convenant te beëindigen, maar met de belastingplichtige in overleg treedt en niet alleen de Belastingdienst maar ook de belastingplichtige zich bij de beoordeling van de fiscaal relevante feiten en omstandigheden laten leiden door de kracht van het betere argument binnen de grenzen die wet- en regelgeving stellen.

hdl.handle.net/1765/38946
Maandblad Belastingbeschouwingen
Erasmus School of Law

Huiskers-Stoop, E. (2013). Fiscale grensverkenning binnen een convenant horizontaal toezicht. Maandblad Belastingbeschouwingen, 2013(1), 30–36. Retrieved from http://hdl.handle.net/1765/38946