Bestuurdersaansprakelijkheid in theorie : Over rechtsvorming en taal, onbehoorlijk bestuur, onrechtmatige daad en ernstig verwijt

Dit boek bevat een veelomvattende rechtstheoretisch beschrijving van het Nederlandse bestuurdersaansprakelijkheidsrecht en de in dat verband gehanteerde ernstigverwijt maatstaf. Sinds de introductie van deze maatstaf, is deze in de loop der jaren breed omarmd in literatuur, rechtspraak en uiteindelijk zelfs in de wet. Wat betekent de term ‘ernstig verwijt’ echter en wat bedoelt de Hoge Raad als hij de maatstaf een ‘hoge drempel voor aansprakelijkheid’ noemt? Hoog ten opzichte van wat? Kortom, is de rechtsontwikkeling wel zo vanzelfsprekend als het lijkt? In verband met de zogenoemde interne bestuurdersaansprakelijkheid wordt ingegaan op de gedrags- en toetsingsnormen van art. 2:9 BW en art. 2:138/248 BW alsmede op de consequenties van het collegialiteitsbeginsel en op de collectieve verantwoordelijkheid. In verband met het op 8 juni 2016 ingediende Voorstel van Wet bestuur en toezicht rechtspersonen wordt in dit boek een voorstel gedaan voor een nieuw art. 2:9 BW. In het kader van de zogenoemde externe bestuurdersaansprakelijkheid op grond van art. 6:162 BW komen de begrippen rechtspersoonlijkheid, rechtssubjectiviteit en toerekening aan bod en wordt stilgestaan bij de hoedanigheid waarin wordt gehandeld. Er wordt verder ruim aandacht besteed aan art. 2:11 BW. Bij dit alles passeren belangrijke arresten de revue, zoals Staleman/Van de Ven, Ontvanger/Roelofsen, Willemsen/NOM, Spaanse Villa, Hezemans Air, RCI/Kastrop en Kampschöer/Le Roux. Het boek beoogt het interne en externe bestuurdersaansprakelijkheidsrecht weer eenvoudig te maken en heeft als rode draad dat de ernstigverwijtmaatstaf dient te worden losgelaten. In dat verband staat dit boek stil bij de ‘spelregels’ van de rechtswetenschap en het belang van taal voor het recht. Aan de hand daarvan wordt de totstandkoming, de betekenis en functie van de maatstaf getoetst.

• View at Worldcat

Free Full Text ( Final Version , 5mb )