Aan de hand van gepubliceerde en niet-gepubliceerde rechtspraak is de werking van de ontbindingsprocedure onderzocht. Gebleken is dat er (grote) verschillen zitten in de uitkomsten van het onderzoek in gepubliceerde rechtspraak en niet-gepubliceerde rechtspraak. Een analyse van gepubliceerde rechtspraak met betrekking tot de vraag of er meer of minder afwijzingen plaatsvinden per 1 juli 2015, leidt tot de conclusie dat er geen verandering is opgetreden. De analyse van niet-gepubliceerde rechtspraak leidt tot bijna een verviervoudiging van het aantal afwijzingen sinds de invoering van de WWZ. De d-grond blijkt de minst kansrijke ontbindingsgrond. Wat de vergoedingen betreft is de gemiddelde transitievergoeding ongeveer 0,4 mnd/dj. Bedragen waarvoor (ter zitting) wordt geschikt liggen rond de 0,7 mnd/dj (oftewel T=1,6). De gemiddelde billijke vergoeding bedraagt ongeveer 1 mnd/dj. In vergelijking met de Kantonrechtersformule ontvangt een werknemer 14% (bij C=1) tot ruim 40% (bij C=1,5) minder ontslagvergoeding indien men de transitievergoeding en de billijke vergoeding in voorkomende gevallen bij elkaar optelt. Aan het slot van het artikel wordt een aantal aanbevelingen gedaan.

hdl.handle.net/1765/107912
Tijdschrift voor Arbeidsrechtpraktijk
Labour Law

Houweling, R., & Kruit, P. (2016). Een jaar WWZ-ontbindingsrechtspraak: een onderzoek naar gepubliceerde en nietgepubliceerde. Tijdschrift voor Arbeidsrechtpraktijk, 2016(6), 4–15. Retrieved from http://hdl.handle.net/1765/107912