Een verscholen loonkostensubsidie door de Algemene Arbeidsongeschiktheidswet (AWW)

Inleiding. De AAW, de volksverzekering tegen vooral de financiële gevolgen van langdurige arbeidsongeschiktheid, is op 1 oktober 1976 in werking getreden. De AA W-premie komt wat loontrekkenden betreft geheel ten laste van de werkgever. Het feit dat de AAW een volksverzekering is impliceert enerzijds dat ook werknemers in de collectieve sector recht kunnen doen gelden op een AAW uitkering en anderzijds dat de overheid en aanverwante organen in de collectieve sector als werkgever AAW-premie betalen. De premiebijdragen van de collectieve sector aan het AAW-fonds blijken echter de AAW-uitkeringen ten behoeve van werknemers in de collectieve sector aanzienlijk te boven te gaan. Deze per saldo-overdracht van de collectieve sector aan het AAW-fonds betekent in feite dat een deel van de AAW-lasten van de private sector voor rekening komt van de overheid. Hieruit volgt dat de door het bedrijfsleven op te brengen AAW-premie, en daarmee de loonkosten, zonder deze rijksbijdrage\ welke het effect heeft van een 'verscholen loonkostensubsidie', aanzienlijk hoger zou zijn. Alvorens in paragraaf 4 nader op de omvang en consequenties van deze 'verscholen loonkostensubsidie" in te gaan, zullen in paragraaf 2 voorzover nodig enkele kenmerken van de AAW besproken worden en wordt in paragraaf 3 het volumebeloop van de AAW geanalyseerd. In paragraaf 5 komt vervolgens nog de consequentie van de invoering van de AAW voor de interne overheidsboekhouding aan de orde, terwijl in paragraaf 6 de conclusies en aanbevelingen volgen.