Mannelijk hypogonadisme is een aandoening die zich op alle leeftijden kan voordoen. Het tijdstip waarop testosterondeficiëntie zich voordoet, bepaalt in hoge mate het fenotype van de man en de ziekteverschijnselen. Deze review geeft een update van de definitie, epidemiologie, etiologie, diagnostiek en behandeling van mannelijk hypogonadisme. Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen de diverse vormen van hypogonadisme, waarbij de nadruk ligt op de diagnostiek en behandeling van adult-onset hypogonadisme, bij uitstek het werkterrein van de uroloog. Bij de ouder wordende man treedt een geleidelijke daling op van het testosterongehalte, wat gevolgen kan hebben voor de kwaliteit van leven, zoals verminderde seksuele functies, verlies van spiermassa, kracht en vitaliteit, verminderde stemming en cognitieve functies, osteoporose en een veranderd metabolisme. Deze veranderingen treden versneld op bij mannen met obesitas en diabetes mellitus type 2. Een laag testosterongehalte is een marker voor een slechte algemene gezondheid en een verhoogde kans op hart- en vaatziekten en mortaliteit. Deze review geeft praktische aanbevelingen voor diagnose en therapie van symptomatisch hypogonadisme, met een overzicht van de indicaties en contra-indicaties voor testosterontherapie.

, , , , ,
doi.org/10.1007/s13629-018-0235-2, hdl.handle.net/1765/112784
Tijdschrift voor Urologie
Erasmus MC: University Medical Center Rotterdam

Leliefeld, H. H. J., & Dohle, G. (2018). Mannelijk hypogonadisme, een update. Tijdschrift voor Urologie, 8(8), 155–165. doi:10.1007/s13629-018-0235-2