De Nederlandse welvaartsstaat is niet voldoende toegesneden op de toekomst. De vergrijzing jaagt de kosten van de oudedagsvoorziening en de zorg op, waardoor de spanning tussen jong en oud groeit. Tegelijkertijd dreigen economische integratie en technologische ontwikkeling de positie van laaggeschoolden op de arbeidsmarkt te verslechteren (Nahuis en De Groot, 2003). Verder is de verzorgingsstaat onvoldoende aangepast aan de toegenomen heterogeniteit in de samenleving en werken instituties langdurige inactiviteit in de hand. Er moet daarom verder worden hervormd in de Nederlandse verzorgingsstaat. Maar hoe?