‘Laat zorg en ondersteuning zoveel mogelijk aan de burgers zelf over. Dat bevordert hun autonomie en gevoel van verantwoordelijkheid voor elkaar. Tegelijkertijd maakt dat de zorg een stuk goedkoper.’ Zo zou men de transformatie in zorg en welzijn kunnen samenvatten. Het lijkt een ‘slimme’ oplossing, maar hoe reëel zijn de aannames over de ‘eigen kracht’ van burgers met een zorgvraag? Zijn de huidige financiële en juridische sturingsinstrumenten toereikend om de gestelde beleidsdoelen te realiseren? ‘Slim bestuur’ in dit domein vereist primair inzicht in de factoren die bepalen wanneer een beroep op eigen kracht wel of niet werkt. Het betekent ook dat men zal moeten investeren in een wijze van besluitvorming die rekening houdt met alle betrokken belangen. Effectiviteit en legitimiteit blijken de twee belangrijkste randvoorwaarden voor ‘slim bestuur’.

, , , ,
doi.org/10.5553/Bk/092733872018027002004, hdl.handle.net/1765/130975
Bestuurskunde
Erasmus School of Law

de Roo, A., & Jagtenberg, R. (2018). Lokaal bestuur en burgerkracht: slimme sturing in het sociale domein. Bestuurskunde, 2018(2), 31–38. doi:10.5553/Bk/092733872018027002004