Samenvatting Vragen over eerlijkheid, rechtvaardigheid en gelijke behandeling (fairness) in kunstmatige intelligentie zijn een punt van aandacht in recente debatten over mogelijke negatieve gevolgen van de toepassing van artificial intelligence (AI) in de samenleving. Veel van deze zorgen zijn echter niet nieuw – ze komen voort uit maatschappelijke en politieke discussies over digitalisering van de samenleving in het algemeen. In de kern draaien ze om eerlijkheid, toegankelijkheid en exploi‐ teerbaarheid van digitale diensten en big data: wie heeft de middelen, de expertise en de feitelijke gegevens om maximaal gebruik te maken van digitalisering, en ten koste van wie of wat? Automatisering van besluitvorming door middel van algo‐ ritmische besluitvorming (ADM) is een toepassing van AI die wordt gezien als bedreiging voor de rechtvaardigheid van beleid en bestuur, vooral omdat geauto‐ matiseerde besluitvorming vormen van reeds bestaande ongelijkheid in de samenleving versterkt. Echter, het kan ook gezien worden als kans om bestaande oneerlijkheid juist te beteugelen door het vermogen van AI om objectievere en dus meer rechtvaardig beslissingen te nemen. Op basis van recente literatuur uit verschillende domeinen binnen de sociale wetenschappen stellen we een kader voor dat kan helpen bij de ontwikkeling en de toepassing van AI binnen de publieke sector.