De auteur geeft een kritische beschouwing van het recent verschenen WODC-rapport over vermeende misstanden in de werkwijze van no-cure-no-pay-bureaus in bezwaar- en beroepsprocedures inzake de waardebeschikkingen genomen op grond van de Wet Waardering onroerende zaken (WOZ). Daarbij plaatst zij kanttekeningen bij de onderzoeksaanpak en de uitkomsten. Ook gaat zij in op het lage vertrouwen van bezwaarmakers in de bezwaarafhandeling door gemeenten. Tot slot bepleit zij een continue verbetering van de WOZ-waardering en bezwaarafhandeling.