Schaarste, het thema van mijn oratie, is één van de centrale begrippen in de economie. Volgens Van Dale is schaarste de omstandigheid dat iets in onvoldoende hoeveelheid beschikbaar is. Dagelijks ervaren we de schaarste aan een bepaald goed. Er zijn te weinig betaalbare huizen voor jonge mensen en te weinig leraren in het onderwijs. Soms is er een tekort aan bedden op de afdeling of onvoldoende MRI capaciteit. Maar ook het ontbreken van tijd en geld om die wereldreis te maken met je geliefde is een vorm van schaarste. Kortom schaarste hoort bij het leven…….. en bij de dood. Want die is vaak heel nabij als door een tekort aan organen de transplantatie van een nier, lever of hart niet mogelijk is. Schaarste dwingt tot het maken van keuzes. Schaarste stimuleert ook het zoeken naar creatieve oplossingen. Soms is schaarste de reden voor revolutie en misdaad, aldus de Griekse fi losoof Aristoteles. In het tweede gedeelte van mijn oratie zal ik aantonen dat de zorg voor ernstig zieke leverpatiënten soms tekortschiet door schaarste aan donororganen, nog ontbrekende wetenschappelijke kennis, schaarste aan hepatologen en schaarste aan transplantatiechirurgen. Dat zijn geen natuurverschijnselen die ons overkomen, maar problemen die of met politieke wil of met voldoende onderzoeksgeld zijn op te lossen. Ik zal daarvoor een aantal suggesties doen. Maar eerst zal ik in het kort de geschiedenis van de levertransplantatie (LTx) schetsen. Uiteraard kijk ik daarbij ook speciaal naar Rotterdam.