Langdurig zorgafhankelijke patiënten in de ggz: samenhang met verstedelijking

Uitgaande van de verhoogde psychiatrische morbiditeit in stedelijke gebieden kan men een samenhang verwachten tussen de omvang van het zorggebruik en verstedelijking. De vraag is of dat in het bijzonder geldt voor langdurig zorgafhankelijke patiënten in de ggz (lza-patiënten). doel Onderzoeken of er een samenhang bestaat tussen het vóórkomen van lza-patiënten en de mate van verstedelijking en of er in dit opzicht verschillen zijn tussen typen lza-patiënten onderling en ten opzichte van de overige patiënten in de ggz. methode Onderzocht werden gegevens die waren verkregen uit drie psychiatrische casusregisters en van het cbs. Er werden daarbij drie typen lza-patiënten onderscheiden: 'longstay', 'verblijf en ambulant' en 'ambulant'. De onderzoekspopulatie werd verdeeld in vijf stedelijkheidscategorieën. In de toegepaste poisson-regressieanalyse werd gecorrigeerd voor verschillen in leeftijd, geslacht en burgerlijke staat en in omvang van het zorgaanbod. resultaten De 'incidence rate ratio's' (irr's) waren voor de categorieën 'verblijf en ambulant', 'ambulant' en voor de overige patiënten bij elke stedelijkheidscategorie significant hoger dan die voor de niet-stedelijke gemeenten. Er was eveneens een significant positief lineair verband. Voor de longstaypatiënten werd geen significant verband met de mate van verstedelijking gevonden. De ratio's voor de hele groep lza-patiënten waren hoger dan die voor de overige, niet-lza- patiënten. De ratio's voor 'verblijf en ambulant' waren hoger dan die voor 'ambulant'. conclusie De prevalentie van langdurig zorgafhankelijke patiënten in de ggz neemt toe met de mate van verstedelijking, en deze toename is sterker dan die van overige patiënten. Verder is het verband met verstedelijking voor de categorie 'verblijf en ambulant' sterker dan voor de ambulante lza-patiënten.