Met enige regelmaat verschijnen er berichten over bloeiende LETS-kringen: Local Exchange Trading Systems. Hier wordt op lokale schaal gehandeld in goederen en diensten tegen virtuele geldeenheden zoals Talenten (Den Haag), Noppessen (Amsterdam), Eco's (Groningen) en wat dies meer zij. Als we minima definiëren als de groep mensen die meer tijd dan geld hebben en de maxima als de groep waarvoor het omgekeerde geldt, dan is het LETS-systeem voor veel minima een uitkomst. In diverse steden worden diensten uitgewisseld waarvoor menige tweeverdiener grof geld zou bieden: ramen zemen, schilderen, koken, haren knippen en dat alles op elk overeengekomen tijdstip. Juist doordat die tweeverdieners niet de tijd hebben om wederdiensten aan te bieden, blijft het ruilsysteem beperkt tot de lage inkomens. Zo ontstaat een parallelle economie van ruilhandel, die naast een economische functie ook een sociale functie heeft. Senioren, langdurig werklozen en anderen die op enige wijze buiten de formele economie vallen, komen met elkaar in contact en ontdekken mogelijkheden voor samenwerking. Sociale activering door informele handel: daar zit perspectief in.

, ,
hdl.handle.net/1765/16667
Economisch-Statistische Berichten
Erasmus School of Economics

van der Lecq, F. (2000). LETS minimize. Economisch-Statistische Berichten, 85(4260), 489–490. Retrieved from http://hdl.handle.net/1765/16667