Sinds enkele maanden (eigenlijk al sinds jaren, maar de laatste maanden weer wat extra) waart er een spook door Nederland: het spook van de vergrijzing. Volgens sommigen worden er te weinig kinderen geboren en moet het geboortecijfer omhoog om te voorkomen dat het inwonertal van Nederland in de toekomst met vele miljoenen daalt. Anderen bepleiten actieve werving van migranten om toekomstige tekorten op de arbeidsmarkt tegen te gaan en het aantal premiebetalende actieven op peil te houden. En onlangs bij de presentatie van de beleidsvoornemens voor 2004 kwam het kabinet Balkenende-II met een serie draconische maatregelen gericht op het tegengaan van de uitstroom van ouderen voor hun vijfenzestigste jaar. Wie wat langer stilstaat bij de gesuggereerde ‘oplossingen’ om de vergrijzing het hoofd te bieden, ontkomt niet aan de indruk dat er sprake is van enige paniek. De vraag is of daarvoor aanleiding bestaat.