Prognosestelling bij middelzwaar en ernstig schedel-hersenletsel

Doel: Ontwikkelen van rekenmodellen om de prognose bij opname te schatten van een patiënt met middelzwaar tot ernstig schedel-hersenletsel. Opzet & Methoden: Wiskundige modellering. Met behulp van 2 omvangrijke databestanden, de IMPACT- en de CRASH-database, werd bepaald welke factoren de grootste prognostische waarde hebben voor patiënten met schedel-hersenletsel. Dit waren de leeftijd, de motoriek, de pupilreactie, bevindingen op de CT-scan, hypoxie, hypotensie en de Hb- en glucoseconcentratie. Aan de hand van deze factoren werden met logistische regressieanalyse oddsratios bepaald voor een ongunstige uitkomst of overlijden 6 maanden na opname. Deze werden verwerkt in prognostische modellen. Resultaten: Per database werden meerdere modellen ontwikkeld. Voor eenvoudige modellen volstaat een beperkt aantal gegevens, zoals de leeftijd, de motoriek en de pupilreactie, terwijl in de complexere modellen ook de bevindingen van CT-scans gebruikt worden. Zowel bij interne als externe validering bleek de prognostische waarde van de modellen vrij hoog. De IMPACT-modellen werden vormgegeven als scorekaart en als webcalculator, de CRASH-modellen alleen als webcalculator. Conclusie: De prognostische modellen zijn relevant op individueel en groepsniveau. Zij kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan de classificatie van patiënten, klinische evaluatie en kwaliteitscontrole van de geleverde zorg. Daarom verdienen zij implementatie in de Nederlandse traumacentra.