Handreikingen voor de voorzitter tot beperking van het spreekrecht van aandeelhouders

Wie vergaderingen van een NV heeft bezocht, en met name van beursgenoteerde vennootschappen, heeft zich vast afgevraagd of een dergelijke vergadering niet efficiënter kan. Van het recht om het woord te voeren, wordt door aandeelhouders dankbaar – en soms veelvuldig – gebruikgemaakt. Vaststaat dat de voorzitter van de vergadering het spreekrecht van aandeelhouders naar Nederlands recht kan beperken. Alleen bestaat er minder duidelijkheid over wat wel en niet is toegestaan. Tot hoeveel minuten kan de voorzitter het spreekrecht van de aandeelhouder beperken? Kan hij hierbij rekening houden met de gewenste totale duur van de vergadering? Zo ja, van welke duur kan hij uitgaan? Kan hij mededelingen doen over het beperken van het spreekrecht? Zo ja, aan het begin of tijdens de vergadering? Dit artikel gaat in op de vraag welke handreikingen zijn toegestaan om het spreekrecht van aandeelhouders te beperken, en of het wenselijk is dat vennootschappen deze handreikingen in hun statuten opnemen en, zo ja, hoe. Het artikel behandelt zowel het Duitse als het Nederlandse recht. De auteur is van mening dat de spreektijd van aandeelhouders, afhankelijk van de omstandigheden, beperkt kan worden tot 5-15 minuten. Daarnaast kan de voorzitter het spreekrecht beperken zodat de vergadering niet langer dan 8-10 uren duurt. Verder kan de voorzitter, afhankelijk van de omstandigheden, zowel bij de aanvang van de vergadering als tijdens de vergadering het spreekrecht beperken. Een van de voordelen om deze handreikingen voor het beperken van het spreekrecht van aandeelhouders in de statuten op te nemen, is dat de voorzitter hierop steeds een beroep kan doen. Daarnaast biedt een statutaire regeling de nodige waarborgen aan aandeelhouders. Afhankelijk van de vormgeving van de statutaire bepaling kunnen er risico’s aan verbonden zijn. Een goede formulering is daarom van belang. Het artikel bevat een voorstel hoe een statutaire bepaling kan luiden.