De ontwikkeling en toepassing van een zuurstofelectrode voor het continu meten van de intra-arteriële zuurstofspanning bij pasgeborenen met ademhalingsproblemen

Zuurstof, één van de meest voorkomende en meest belangrijke elementen op aarde, werd aan het eind van de 18e eeuw door Beddoes in Engeland als therapeuticum geïntroduceerd. Beddoes en Watt (de uitvinder van de stoommachine) publiceerden in 1794 een artikel getiteld "Consideration on the medical use and production of factitious airs", waarna allerlei aandoeningen met zuurstof behandeld werden, begrijpelijkerwijs met veel teleurstellingen. Dankzij het werk van Bohr, Hasselbalch en Krogh (de Deense school op het gebied van zuurstoffysiologie), Haldane, Douglas, Barcroft en Roughton (de Engelse school) en Hendersen en medewerkers in de Verenigde Staten, werd aan de zuurstoftherapie een fysiologische basis gegeven. In een lange reeks van fraaie experimenten, voornamelijk bij schapen, toonden Engelse fysiologen, waaronder vooral Barcroft, de betekenis aan van de zuurstofvoorziening voor de foetus via de placenta. Heden ten dage wordt in Engeland nog veel onderzoek verricht op het gebied van de pathofysiologie van de ademhaling van de foetus en de pasgeborene. In dit verband moeten vooral Dawes en zijn medewerkers genoemd worden.