Ondanks jarenlang klinisch en experimenteel onderzoek is nog steeds niet die chirurgische methode van oesophagusreconstructie gevonden, die niet alleen een lage operatiemortaliteit en morbiditeit heeft, maar ook een blijvend goed func~ tioneel resultaat. Bestudering van de literatuur over dit onderwerp leert, dat geen van de huidige reconstructiemogelijkheden van de oesophagus in dit opzicht volledig voldoet. De maag als reconstructiemogelijkheid heeft als nadeel, dat hierbij vaak reflux van de maaginhoud optreedt, met als gevolg een oesophagitis met grote kans op stenosevorming. Tevens doen zich ernstige technische problemen voor wanneer grote afstanden moeten worden overbrugd (Sherman en Mahoney, 1955). Het gebruik van jejunum als reconstructiemogelijkheid vindt onder andere zijn beperking hierin, dat door een tekort mesenterium grote afstanden vaak niet kunnen worden overbrugd, terwijl door een alkalische reflux ook hier een oesophagilis met stenosering kan optreden (Sherman en Mahoney, 1955). Reconstructie met behulp van huidlappen vindt thans vrijwel uitsluitend toepassing bij carcinomen van de hypopharynx en cervicale oesophagus (Ong, 1971). Het vrije transplantaat (bijvoorbeeld ileum) wordt nog maar op zeer beperkte schaal klinisch toegepast. Over de resultaten is weinig bekend (Ong, 1971). Tenslotte kan als reconstructie van de oesophagus een deel van het colon gebruikt worden. In het algemeen worden hierover in de literatuur gunstige resultaten vermeld. Een nadeel zou de hierbij optredende gallige regurgitatie zijn (Hang, 1967). Het doel van deze studie is om aan eigen patientenmateriaal na te gaan of de coloninterpositie voldoet als mogelijkheid tot reconstructie van de oesophagus.