Hemodialyse met koolstofadsorptie : een experimenteel onderzoek naar de betekenis van koolstofadsorptie bij uremie en barbituraatvergiftiging

Sedert de aanvang van de behandeling van patienten met hemodialyse heeft men gebruik gemaakt van dialysaatreservoirs. Het dialysaat wordt door een dialysator geleid, om daarna steeds weer in het reservoir terug te vloeien. Dit systeem wordt aangeduid als het recirculatiesysteem. Kolff heeft in zijn proefschrift ( 1946) als eerste een beschrijving gegeven van een klinisch bruikbare kunstnier met recirculatie van het dialysaat. In latere jaren zijn in toenemende mate dialysecentra tot ontwikkeling gekomen waar het aantal hemodialyses zo groot is, dat een centraal toevoersysteem van dialysaat werd aangelegd, van waaruit het dialysaat slechts eenmaal de dialysator passeerde, om daarna weg te vloeien. Dit systeem wordt single-pass systeem genoemd. Er zijn enkele "mengvormen" van deze twee grondtypen (recirculatingsingle- pass of "mingle-pass") maar de essentie van deze mengvormen is toch ook dat continue toevoer van nieuw dialysaat noodzakelijk is. In tabel I zijn de belangrijkste vóór- en nadelen van beide systemen naast elkaar gezet.