Endolaryngeale superolateralisatie bij tweezijdige stembandverlamming : techniek, evaluatiemethoden en resultaten

Bij een tweezijdige stemband verlamming met stilstand van beide stembanden in mediane of paramediane stand is de glottis sterk verkleind, waardoor de luchtwegweerstand is toegenomen. Hierdoor krijgt de patient dyspnoeklachten die zich op twee manieren kunnen manifesteren: in de vorm van een acute, ernstige dyspnoe direct na het ontstaan van de stembandstilstand of in de vorm van geleidelijk toenemende dyspnoeklachten die kunnen verergeren door inspanning of een laryngitis. In beide gevallen gaat de dyspnoe vaak met een stridor gepaard. Ondanks de stilstaande stembanden blijft de stem meestal goed, of is slechts in geringe mate hees, doordat de stand van de stembanden gunstig is voor de fonatie. In geval van een acute, ernstige dyspnoe is het verkrijgen van een vrije luchtweg een eerste vereiste. Deze wordt verkregen door een tracheotomie of een intubatie. De volgende stap is een glottisverwijdende ingreep. Het hoofddoel van deze ingreep is het vergroten van de afstand tussen beide stilstaande stembanden. Het directe gevolg van de vergroting van deze afstand is echter een vermindering van de mogelijkheid tot stemgeving: de stem wordt altijd slechter en soms zelfs afoon. In de afgelopen 50 jaren heeft men voortdurend gezocht naar een methode om de glottis te verwijden en daarbij de stemgeving zo goed mogelijk te behouden.Bij de meeste operatiemethoden is dit slechts in zeer beperkte mate gelukt. Door de ontwikkeling van de endolaryngeale microchirurgische techniek van de larynx werden echter nieuwe mogelijkheden geschapen. Deze methode heeft als voordeel dat de larynx direct wordt benaderd en dat niet meer in een vaak verlittekend halsgebied geopereerd behoeft te worden.