Inleiding. In de hedendaagse samenleving zijn consumenten in toenemende mate aangewezen op de dienstverlening van financiële dienstverleners.1 De relatie financiële dienstverlener-consument schept naar zijn aard ongelijkheid en dat betekent dat via het recht in gelijkheidscompensatie moet worden voorzien. De afgelopen jaren is dit in toenemende mate gebeurd met als resultaat dat de juridische eisen voor financiële dienstverlening een stormachtige ontwikkeling hebben doorgemaakt. Deze ontwikkeling heeft langs twee lijnen plaats-gevonden. Aan de ene kant is in publiekrechtelijke wet- en regelgeving steeds strikter voorgeschreven welke publiekrechtelijke zorgplichten de financiële dienstverlener jegens de consument in acht moet nemen. Aan de andere kant is via de open normen van het privaatrecht de op de financiële dienstverlener rustende privaatrechtelijke zorgplicht steeds nauwkeuriger uitgewerkt. Vooral de op de financiële dienstverlener in de precontractuele fase rustende informatie-, onderzoeks- en waarschuwingsplichten weten hierbij de aandacht op zich gevestigd. Deze privaatrechtelijke zorgplicht vloeit voort uit de bijzondere positie die de professionele financiële dienstverlener, gegeven zijn (bijzondere) deskundigheid, ten opzichte van zijn particuliere cliënt inneemt (en het vertrouwen dat laatstgenoemde hieraan ontleent). Daarom spreekt men ook wel van een bijzondere zorgplicht. Het is deze bijzondere zorgplicht die in deze bijdrage centraal staat. Zij zal mede worden bezien in relatie tot de publiekrechtelijke zorgplicht, waarbij het accent zal liggen op de wijze waarop de bijzondere zorgplicht zich in de vorm van informatie-, onderzoeks- en/of waarschuwingsplichten manifesteert in de precontractuele fase. Zowel de privaatrechtelijke als de publiekrechtelijke zorgplicht vormt een aansprekend voorbeeld van opgelegde bescherming in het effectenrecht (in het beperkte bestek van deze bijdrage is het wellicht beter om te spreken van ‗financieel recht‘ in plaats van ‗effectenrecht‘).

hdl.handle.net/1765/31688
Erasmus School of Law

Pijls, A. (2011). De bijzondere zorgplicht van de financiële dienstverlener. Retrieved from http://hdl.handle.net/1765/31688