Compassie in de Verpleegkundige Praktijk: een leidend principe voor goede zorg

Compassie krijgt in toenemende mate aandacht als belangrijke waarde voor goede verpleegkundige zorg. Vooral voor chronisch zieke ouderen is zorg met compassie van belang omdat zij vaak langdurig afhankelijk zijn van verpleegkundige zorg. Chronisch zieke ouderen moeten inleveren als gevolg van hun ziekte, zij lijden verlies op verschillende aspecten in hun leven. Toch is compassie geen expliciete waarde in beroepsprofielen of andere formele omschrijvingen van verpleegkundige zorg. Dit proefschrift laat zien wat compassie is en betekent voor de zorg aan chronisch zieke ouderen. Margreet van der Cingel onderzocht hoe chronisch zieke ouderen en verpleegkundigen compassie ervaren en toepassen in de dagelijkse uitvoer van verpleegkundige zorg. De verpleegkundige kan compassie tonen door mee te leven op basis van zeven dimensies: aandacht, luisteren, leed benoemen, betrokkenheid, helpen, aanwezigheid en begrip. Voor chronisch zieke ouderen betekent zorg met compassie dat er beter met hen wordt samengewerkt. Zorgdoelen worden daadwerkelijk op basis van hun voorkeuren vastgesteld, zoals dat in evidence based practice hoort. Compassie was in de moderne verpleegkunde altijd al een kernwaarde, nu wordt duidelijk dat compassie een expliciete en formele plaats in de verpleegkunde behoort te krijgen. Margreet van der Cingel is verpleegkundige, verplegingswetenschapper en organisatieadviseur. Zij is als senior trainer/docent en onderzoeker verbonden aan de Christelijke Hogeschool Windesheim te Zwolle. Zij werkt in het domein Gezondheid en Welzijn en is gelieerd aan het lectoraat Innoveren in de Ouderenzorg.

• View at Worldcat

Free Full Text ( Final Version , 3mb )