Systematische kwalitatieve vergelijkende analyse

Abstract

Systematische kwalitatieve vergelijkende analyse (SKVA) – of Qualitative Comparative Analysis (QCA) in het Engels – is in 1987 door Charles C. Ragin geïntroduceerd met zijn boek The comparative method. Ragin beoogt met zijn werk een brug te slaan tussen kwalitatief casusonderzoek en kwantitatief variabelegeoriënteerd onderzoek, waarbij hij een synthese van beide onderzoekstypen voorstelt. SKVA staat een vergelijking van casussen voor, waarbij de gedetailleerde complexiteit van afzonderlijke casussen en de diversiteit van het desbetreffende verschijnsel grotendeels behouden blijven (Ragin, 1987). SKVA kan voor verscheidene doeleinden worden gebruikt, waaronder het systematisch samenvatten en ordenen van grote hoeveelheden kwalitatieve data, het ontdekken van patronen en verschillen tussen casussen en het ontwikkelen en articuleren van nieuwe theoretische stellingen (Rihoux & Ragin, 2009). Wij zien SKVA niet zomaar als een methode om kwalitatieve casussen te vergelijken, maar vooral ook als een methode om grounded theory te integreren met vergelijkende procedures. Door in de eerste fase theorie te ontwikkelen op basis van het casusmateriaal en de casussen vervolgens met SKVA te vergelijken wordt de onderzoeker in staat gesteld om de iteratieve beweging tussen theorie, analyse en vergelijking te systematiseren en transparant te maken.