Electrostimulatie van het terminale ileum met behulp van een koolvezelelectrode : een experimenteel onderzoek

In dit proefschrift wordt verslag gedaan van een onderzoek om op een andere wijze tot afsluiting van het terminale ileum te komen. Het continent maken van een i!eostoma betekent het volledig afsluiten van de ileostomie op tijden dat dit wenselijk is. Dit zou theoretisch mogelijk zijn, wanneer oraal van het ileostoma in de darmwand een nieuw sluitspierapparaat kan worden gevormd, dat op gezette tijden uitgeschakeld kan worden voor de noodzakelijke "defaecatie" Een theoretisch ontwerp voor zo'n "sphincter"systeem wordt weergegeven in fig. 1. De basis van het ontwerp wordt gevormd door de intrinsieke darmmusculatuur zelf, met name de circulaire spierlaag ter plaatse. Deze spierlaag zal in een voortdurende staat van contractie moeten worden gebracht door middel van electrische pulsen, die via een in de darmwand geïmplanteerde electrode overgebracht worden. De electrische pulsen zouden geleverd kunnen worden door een implanteerbare miniatuur electrische stimulator. De sterkte van de spiercontractie van de circulaire darmmusculatuur zou mogelijk geregeld kunnen worden door variatie van de stimulatieparameters, bijvoorbeeld stroomsterkte en/of stimulusfrequentie. Dit zou betekenen dat de contractiekracht van de "Sphincter" aangepast zou kunnen worden aan de omstandigheden; gedurende perioden met lage intraluminale drukken zou bijvoorbeeld een geringere afsluitingskracht nodig zijn dan in perioden met hoge intraluminale drukken. Een aanpasbare "sphincter" heeft het voordeel zich te kunnen richten naar de drukken in het oraal hiervan gelegen darmgedeelte, zodat enerzijds een betere afsluiting kan worden verkregen, anderzijds zo zuinig mogelijk met electrische energie wordt omgesprongen. In het concept wordt de informatie omtrent de intraluminale druk oraal van de "Sphincter" verkregen uit het electromyogram (EMG) van de darmwand, dat via de geïmplanteerde meetelectroden naar de stimulator wordt gekoppeld. Dit houdt in dat het EMG informatie zal moeten bevatten omtrent de contractiekracht van de darmmusculatuur, waardoor indirect informatie wordt verstrekt over de intraluminale druk die oraal van de Sphincteru heerst. Eventueel zou deze informatie op meer plaatsen kunnen worden verkregen door gebruik te maken van meer meetelectroden (in het concept twee electroden). Indien een bruikbare correlatie kan worden aangetoond tussen het EMG en de intraluminale druk, kan deze informatie opgeslagen worden in het geheugen van een verwerkingseenheid, die op zijn beurt via de stimulator de contractiekracht van de sphincter geheel automatisch zou kunnen sturen. Deze verwerkingseenheid zou eveneens moeten kunnen beschikken over informatie omtrent de afsluitingsdruk van de "siuitspier". Deze zou op gelijksoortige wijze kunnen worden verkregen door het meten van het EMG ter plaatse van de te vormen "sphincter", hetgeen zal moeten geschieden (via de electrode waarover de electrische stimulatie plaatsvindt) in het interval tussen de electrische pulsen.