Uitvoeren naar vermogen. Innovatieve allianties in de sociale werkvoorziening

Het kan niemand zijn ontgaan: de wereld van de sociale werkvoorziening is volop in beweging. Sinds enige jaren zijn wij in verschillende hoedanigheden betrokken bij of geconfronteerd met deze wereld. Wij hebben de publieke en politieke aandacht voor de sociale werkvoorziening zien toenemen en bestuurders zien worstelen met de daaruit volgende strategische uitdagingen. Om onze fascinatie voor deze boeiende sector vorm en inhoud te geven, besloten wij dit essay te maken. Wij beogen hiermee niet bestuurders, ambtenaren of medewerkers van sociale diensten, sw-bedrijven of andere betrokkenen ‘de les te lezen’. Het essay heeft meer een therapeutisch motief. Door de strategische uitdagingen te benoemen en oplossingsrichtingen in kaart te brengen, hopen wij op een gevoel van herkenning bij betrokkenen. Dat leidt wellicht tot nieuwe inspiratie en energie om de strategische uitdagingen tegemoet te treden. Daarbij bepleiten wij een brede aanpak in ontwikkeling van uitvoeringsarrangementen voor arbeidsmarktintegratie van arbeidsgehandicapten. De Wet werken naar vermogen (Wwnv) biedt in onze ogen een uitgelezen kans om innovatieve allianties te smeden tussen alle betrokkenen die een rol vervullen aan ‘de onderkant van de arbeidsmarkt’. Daarbij willen wij de aankomende bezuinigingen zeker niet bagatelliseren; deze zijn ingrijpend maar ook onvermijdelijk. Met dit essay willen wij enkele bouwstenen aanreiken in de zoektocht naar toekomstbestendige uitvoeringsarrangementen voor de sociale en economische participatie van arbeidsgehandicapten onder de gegeven condities van sterk teruglopende middelen en nieuwe verhoudingen. Dit essay is het product van een grote hoeveelheid formele en informele contacten en gesprekken met mensen uit de wereld van de sociale diensten en de sociale werkvoorziening. Een woord van dank aan al diegenen die de afgelopen periode hun inzichten, opvattingen en plannen met ons hebben gedeeld. Meer specifiek willen wij onze dank uitspreken richting Anton Revenboer (Ernst & Young), Martin Heekelaar en Astrid Wennekes (Berenschot) en Marcel Moes (CAB Groningen). Verder hebben Alexandra Bartelds (Divosa), Marleen Damen, Joram de Does en Caroline van Wijgerden (Cedris) waardevolle input geleverd. Daarnaast had 6 dit essay niet geschreven kunnen worden zonder de inbreng van de deelnemers aan de rondetafelconferentie van Divosa en Cedris in Utrecht en de deelnemers aan het minisymposium ‘Verschuivende grenzen tussen sociale dienst en sociale werkvoorziening’ op het Divosa Voorjaarscongres te Maastricht. Wij danken alle deelnemers daaraan voor hun openhartigheid en betrokkenheid.

• View at Worldcat