Dicht bij de burger? Vertrouwen, tevredenheid en legitimiteit op lokaal niveau.

INLEIDING Sinds de jaren ’90 staat de relatie tussen burgers en politiek en administratie prominent op de agenda van politici en ambtenaren (Maes, 1997; Deschouwer & Lucardie, 2003; Hondeghem, Maesschalck & Pelgrims, 2002). De metafoor van de ‘kloof met de burger’ gaf het probleem een verstaanbare invulling die werd gebruikt om gebeurtenissen als de verkiezingen van 24 november 1991 en de Witte Mars te duiden. Politici, journalisten, burgers en academici stelden oplossingen voor om de relatie met de burger te herstellen. Een aantal maatregelen werd ook effectief uitgevoerd. Zo werd het kiessysteem hervormd, een in sommige ogen verouderde politieke cultuur werd naar de prullenmand verwezen, ombudsdiensten rezen als paddestoelen uit de grond, op gemeentelijk niveau werden direct democratische initiatieven toegelaten, enz. Zonder uitzondering hadden al deze maatregelen tot doel de burger dichter bij politiek en administratie te brengen. Deze bijdrage gaat dieper in op de rol die lokale besturen binnen dit kader spelen. Dit bestuursniveau wordt vaak geprezen omdat het ‘dicht’ bij de burger zou staan. We zullen twee verwante hypotheses testen. Ten eerste onderzoeken we of het zo is dat burgers tevredener zijn met en meer vertrouwen hebben in het lokale niveau dan in hogere niveaus. Zijn burgers tevredener over lokale diensten en instellingen omdat deze dichter bij de burger zouden staan? We willen ten tweede ook nagaan of we deze hypothese kunnen verdertrekken. Is het zo dat in gemeenten met minder inwoners, burgers tevredener zijn met en meer vertrouwen hebben in de lokale politiek en dienstverlening?

• View at Worldcat