Abstract
De vorstenbiografie werd lange tijd niet serieus genomen. Ten onrechte. De dynastieke en internationale netwerken van vorsten en hun rol in de politiek bieden tal van interessante gezichtspunten op de ontwikkeling van politieke systemen en sociaal-culturele verhoudingen. Dat blijkt uit de studies van Cees Fasseur over koningin Wilhelmina (2012) en van Gita Deneckere over koning Leopold I (2011). In welke mate biedt de vorstenbiografie als genre een eigen invalshoek voor de politiek-culturele historiografie?