Localized Prostate Cancer and Quality of Life: Screening, treatment and methodological issues

In westerse landen is prostaatkanker de meest prevalente maligniteit (vorm van kanker) onder mannen. In een vroeg stadium veroorzaakt prostaatkanker normaal gesproken geen pijn of enig ander symptoom. Het kan vroeg ontdekt worden door te testen op prostaat-specifiek antigeen (PSA). Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw wordt de PSA-test op grote schaal toegepast, hetgeen resulteerde in een toegenomen prevalentie van prostaatkanker. Overdiagnose, gedefinieerd als de ontdekking en daaropvolgende behandeling van prostaatkanker middels de PSA-test die anders niet gediagnosticeerd zou zijn tijdens het leven van de patiënt, wordt als een belangrijk potentieel nadeel van de PSA-test beschouwd. De toename in het aantal mannen dat in een vroeg stadium van prostaatkanker wordt gediagnosticeerd en vervolgens primarie behandeling ondergaat, gaat gepaard aan een toename in de prevalentie van bijeffecten van die behandeling. Bijeffecten betreffen met name erectiestoornissen en plasklachten na radicale prostatectomie (operatie), en erectiestoornissen en darmproblemen na externe radiotherapie. Dit proefschrift richt zich op de effecten van prostaatkankerdiagnose en primaire behandeling op de kwaliteit van leven van patiënten. In dit proefschrift beperkt ‘kwaliteit van leven’ (KvL) zich tot ‘gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven’ oftewel ‘gezondheidstoestand’, gedefinieerd als kwaliteit van leven in relatie tot ziekte en/of behandeling.

• View at Worldcat

Free Full Text ( Final Version , 4mb )