Interactieve beleidsvorming en de instituties van het lokale bestuur

Interactieve beleidsvorming kan institutioneel worden opgevat als (1) een nieuwe aanpak van collectieve besluitvorming en (2) als een set van nieuwe rollen voor lokale actoren, zoals politici en ambtenaren. In dit artikel wordt nagegaan hoe nieuwe instituties van interactieve beleidsvorming en bestaande instituties van niet-interactieve beleidsvorming elkaar beinvloeden. Kort na het afsluiten van de vijf onderzochte interactieve processen (in de gemeenten De Bilt, Enschede, Leerdam, Hellevoetsluis en Zeewolde) bleek het (nog?) niet mogelijk om enige doorwerking van de nieuwe instituties te kunnen constateren. Daarentegen kwamen wel allerlei institutionele belemmeringen en weerstanden van de bestaande instituties naar voren, zowel op het niveau van besluitvormingspatronen als het rolgedrag van politici en ambtenaren. Interactieve beleidsvorming mobiliseert vooral aan het eind van het interactieve proces weerstanden. Er doet zich een terugval voor in 'oude instituties'. De grootste institutionele belemmeringen doen zich voor op het niveau van het rolgedrag. Politici en (zij het in iets mindere mate) ambtenaren zijn onzeker en terughoudend om gevestigde posities te relativeren en naar andere rolinvullingen te zoeken. Raadsleden stellen zich in de vijf onderzochte processen voornamelijk passief en afzijdig op.