Ontwikkelingen in de maatschappelijke positie van Turkse Nederlanders. Risico's op criminaliteit en radicalisering?

Abstract

‘Turkse migranten zijn slecht geïntegreerd in de Nederlandse samenleving,’ aldus sommige journalisten, academici, politici en veiligheidsdiensten diem Turkse Nederlanders in verband brengen met allerhande sociaaleconomische en sociaal-culturele achterstanden. Ook Turks-Nederlandse jongeren worden in deze berichten regelmatig in verband gebracht met criminaliteit en radicalisering. Het is echter de vraag of dit zorgelijke beeld over Turkse migranten en hun nakomelingen in de Nederlandse samenleving terecht is. In dit onderzoek beschrijven we op basis van een uitgebreide literatuurstudie verschillende sociaaleconomische en sociaal-culturele ontwikkelingen in de maatschappelijke positie van Turkse Nederlanders. Hierbij gaan we in op de relaties die er in de literatuur worden gelegd tussen ontwikkelingen in maatschappelijke posities enerzijds en risico’s op criminaliteit en radicalisering anderzijds.

Via gesprekken met jongvolwassen Turkse Nederlanders en leden van Turkse zelforganisaties en professionals, geven wij concrete betekenissen aan deze recente ontwikkelingen. Hoe ervaren Turkse jongeren het onderwijs? Hoe gaan deze jongeren in hun alledaagse leven om met discriminatie en drijft uitsluiting hen in de handen van nationalistische politieke groeperingen? Welke rol speelt religie in hun leven en voelen zij zich aangetrokken tot een meer radicale islam? Zien deze jongeren zichzelf als Nederlander of oriënteren zij zich vooral op Turkije? De antwoorden van de jongeren op deze vragen laten in combinatie met de beschreven ontwikkelingen een beeld zien van een sterk gedifferentieerde groep die zich langzaam maar zeker uit een achterstandspositie omhoog werkt en waarbij extremistisch gedachtegoed nauwelijks weerklank lijkt te vinden.