Boekbespreking: gedurfd democratiedenken

Abstract

In tijden van het ‘einde van de geschiedenis’ van Fukuyama of het ‘einde van de grote verhalen’ van Lyotard lijkt het op z’n minst lastig om een boek te schrijven dat een analyse geeft van 200 jaar filosofische kritiek om te komen tot een nieuw begrip van ‘de politieke gemeenschap’ en ‘democratie’ oftewel, de demos. Filosoof Christian van der Veeke heeft deze op het oog topzware opdracht weten om te zetten in een proefschrift waarop hij in mei van dit jaar wist te promoveren aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Binnen het NWO programma ‘Omstreden Democratie’ heeft Van der Veeke, onder leiding van Gijs van Oenen en Jos de Mul, een proefschrift samengesteld dat niet alleen uitermate toegankelijk geschreven is voor niet-filosofen, maar daarnaast uitblinkt in de theoretische positie die hij inneemt. Van der Veeke heeft zich als doel gesteld om tot ‘een post-funderend begrip van filosofische kritiek’ te komen. Daarvoor maakt hij een analyse van politiek, het politieke, de samenleving en het sociale om tot een postfunderend begrip van de demos te komen.