Erasmus MC: Jaarverslag 2003

Het jaar 2003 laat zich het beste omschrijven als constructief. Dat geldt allerereerst voor het strategietraject, waarin we onze koers voor de komende jaren hebben vormgegeven . We hebben in dat verband gesprekken gevoerd met veel verschillende groepen . Daaruit bleek hoezeer mensen begaan zijn met hun werk en met de organisatie en hoezeer ze zich ervoor willen inzetten. Dat vond ik hartverwarmend en heel bemoedigend om te merken. De integratie tussen faculteit en ziekenhuis is goed gegaan. In 2003 beseften we dat we de cultuurverschillen die er zijn, helemaal niet moeten proberen op te heffen. We hebben nu eenmaal verschillende taken binnen één organisatie. Je hebt voor onderzoek andere eigenschappen nodig dan voor een baan in de patiëntenzorg. Dat moeten we niet willen egaliseren; de verschillen zijn juist een belangrijk deel van onze kracht. We maken daar constructief gebruik van! Constructief was ook de nieuwbouwontwikkeling; in 2003 kregen we alle belangrijke verklaringen die onze nieuwbouw veiligstelden. We kregen voor die tijd nogal eens sceptische gezichten van mensen die het een mooi plan vonden, maar dachten dat er nooit iets van terecht zou komen. Nu we alle verklaringen binnen hebben, kunnen we niet meer stuk. We gaan die nieuwbouw neerzetten! Voor de derde keer stelden we in 2003 in samenspraak met de Raad van Toezicht de toetsbare doelstellingen op, een constructieve manier om verantwoording af te leggen. We willen aan het eind van het jaar duidelijk kunnen zien welke resultaten we hebben geboekt. Verspreid in dit jaarverslag kunt u zien wat er van onze doelstellingen terecht is gekomen, zodat we ook aan u verantwoording afleggen. Ik kan u alvast zeggen dat we veel doelstellingen hebben gehaald. In 2004 willen we het systeem van de toetsbare doelstellingen verder uitbreiden. In augustus schrokken we van de financiële cijfers van dat moment. We werden gedwongen drastische maatregelen te nemen. Door samenwerkingsverbanden tussen afdelings-hoofden, decentraal management en centrale directies hebben we constructief de situatie geanalyseerd en beleid voorbereid. Aan het eind van het jaar bleek dat dit beleid effect heeft: we hebben nog steeds een beperkt tekort op patiëntenzorg, maar een positief resultaat in onderzoek en onderwijs. De problemen zijn dus behapbaar.