Opnieuw de gezichtspuntencatalogus uit Van Hese/De Schelde

Pieter Wolters schreef voor het februarinummer van dit tijdschrift een bijdrage die om minstens twee redenen interessant is. Ten eerste introduceert hij een methode van jurisprudentieanalyse die duidelijk afwijkt van de meer gangbare wijze waarop rechtspraak wordt geanalyseerd. Bovendien brengt dit hem tot resultaten die strijdig (b)lijken met de ‘uniforme conclusie’ in de literatuur dat de afwegingen die rechters maken in het kader van de verjaring van asbestclaims ‘inconsistent en onduidelijk’ zijn. Een reactie op zijn bijdrage.