Lokale behandeling met calcineurine-remmers voor vulvaire lichen sclerosus

Doel: Overzicht verschaffen in de bestaande literatuur over de lokale behandeling van vulvaire lichen sclerosus, een chronische inflammatoire huidaandoening, met calcineurine-remmers zoals pimecrolimus en tacrolimus.
Opzet: Literatuurstudie naar het gebruik van topicale calcineurine-remmers (TCI’s) bij de behandeling van vulvaire lichen sclerosus.
Methode: Er werd literatuuronderzoek met behulp van PubMed en EMBASE verricht, met de zoektermen ‘tacrolimus’, ‘pimecrolimus’ of ‘calcineurin inhibitors’ en ‘lichen sclerosus et atrophicus’, ‘vulvar lichen sclerosus’, ‘vulvar dermatoses’ of ‘vulvar diseases’.
Resultaten: Er werden 6 casusbeschrijvingen, 5 patiëntenseries, 3 pilotstudies, 2 ‘open label’-studies en 1 RCT gevonden over de behandeling van vulvaire lichen sclerosus met TCI’s. Deze literatuur laat zien dat beide middelen effectief zijn en goed verdragen worden. Glucocorticoïden lijken echter bij meer patiënten effect te hebben dan TCI’s. Van deze middelen heeft tacrolimus een sterkere immunosupressieve werking dan pimecrolimus. Dit middel lijkt daardoor effectiever, zonder dat meer bijwerkingen worden beschreven.
Conclusie: TCI’s kunnen een goede tweedelijns therapeutische optie zijn voor patiënten bij wie lokale behandeling met glucocorticoïden niet effectief is of door wie deze niet goed wordt verdragen. Gerandomiseerde klinische studies zijn nodig om de plaats van TCI’s in de behandeling van lichen sclerosus te bepalen.