Behandelopties voor therapieresistente hypertensie : van pseudoresistentie tot refractaire hypertensie

Therapieresistente hypertensie (TRH) is gedefinieerd als een bloeddruk boven de streefwaarde ondanks behandeling met antihypertensiva uit 3 klassen inclusief een diureticum.
Veel patiënten die voldoen aan de definitie voor TRH hebben in feite ‘pseudoresistente hypertensie’. Bij hen is er sprake van een secundaire oorzaak van de hypertensie, therapieontrouw, hoge zoutinname, interfererende comedicatie of middelengebruik.
Behandeling van pseudoresistente hypertensie kan net zo moeilijk zijn als van ‘ware’ TRH, omdat de oorzaken niet altijd weggenomen kunnen worden en het wegnemen van oorzaken niet altijd leidt tot normalisatie van de bloeddruk.
Geschat wordt dat slechts 10% van de patiënten met TRH ‘ware’ therapieresistentie heeft. Uitbreiden van de medicatie tot 5 of meer middelen – inclusief een aldosteronreceptorblokker – brengt de bloeddruk bij veel van deze patiënten alsnog onder controle. De kleine groep bij wie dat niet lukt, voldoet aan de definitie ‘refractaire hypertensie’.
Invasieve niet-medicamenteuze ingrepen dienen vooralsnog voorbehouden te worden aan patiënten met refractaire hypertensie.