Noot onder het arrest HvJ EG 9 februari 2006, zaak C-127/04 O'Byrne/APMSD

Het Engelse jongentje O'Byrne wordt in november 1992 gevaccineerd en loopt ernstig letsel op. O’Byrne (verder: eiser) stelt in november 2000 op grond van de in Engels recht omgezette Richtlijn Productaansprakelijkheid de Engelse vennootschap APMSD aansprakelijk voor de geleden schade. Later blijkt niet 100%-dochtervennootschap APMSD, maar de Franse moedervennootschap APSA fabrikant van het eindproduct te zijn. In oktober 2002 stelt eiser alsnog een vordering tot schadevergoeding tegen APSA in. APSA beroept zich op de vervaltermijn van deze vordering: het is meer dan tien jaar (september 1992-oktober 2002) geleden dat APSA het vaccin in het verkeer heeft gebracht door het te leveren aan APMSD. Eiser stelt daarentegen dat deze termijn pas ingaat op het moment dat APMSD (datum onbekend) het vaccin leverde aan het ziekenhuis. Pas dan is sprake van 'in het verkeer brengen'. De High Court of Justice van Engeland & Wales heeft de behandeling van onderhavige zaak geschorst en het Hof van Justitie de navolgende prejudiciële vragen voorgelegd. Op welke wijze moet het begrip 'in het verkeer brengen' van art. 11 van de Richtlijn Productaansprakelijkheid (zie ook art. 6:185 lid 1 sub a en 6:191 lid 2 BW) worden uitgelegd? Is een nationale rechter bevoegd een partij in de plaats te stellen van een andere partij in het geval dat een rechtsvordering tegen een vennootschap is ingesteld die ten onrechte als ‘producent’ wordt gezien, terwijl dit product is geproduceerd door een andere vennootschap? Het antwoord van het Hof van Justitie luidt ten eerste dat een product in het verkeer is gebracht wanneer het het productieproces van de producent heeft verlaten en is opgenomen in het verkoopproces in een vorm waarin het aan het publiek wordt aangeboden voor gebruik of consumptie. Ten tweede is het een aangelegenheid van de nationale rechter om te onderzoeken wanneer ingeval van een vergissing met betrekking tot de persoon van de producent op grond van het nationale recht een partij in de plaats mag worden gesteld voor een ander.