Beter laat dan nooit : over de noodzaak tot implementatie van antivirale therapie bij chronische virale hepatitis B en C

Statistiek gaat over groepen en het beschrijven en analyseren van variatie. De rol van de arts gaat veel meer over het belang van de individuele patiënt, de eed van Hippocrates zegt immers dat we als artsen “ het belang van de patiënt voorop stellen en zijn opvattingen eerbiedigen” terwijl we als individuele arts tegelijkertijd aandacht hebben voor de maatschappelijke aspecten van de gezondheidszorg. De eed zegt daarover: “de verantwoordelijkheid voor de samenleving en het bevorderen van de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de gezondheidszorg.” U hoort hierin individuele gezondheidszorg bij patiënten, maar ook de toegankelijkheid van de gezondheidszorg verbeteren iets wat vaak over groepen gaat en daarmee ten minste deels in het domein van de publieke gezondheidszorg valt.
In mijn oratie wil ik samen met u proberen deze thema’s uit te diepen met de vraag: wanneer en hoe moet een individuele arts in actie komen, als er baanbrekende therapeutische ontwikkelingen voor groepen patiënten in zijn vak zijn?