2011-10-01
Dromen over eeuwig leven. Vluchten voor de dood in een geseculariseerde samenleving
Publication
Publication
Inleiding. In de week na 30 oktober 2010, de dag waarop Harry Mulisch op 83-jarige leeftijd overleed, kolkten de thema’s dood en onsterfelijkheid door de Nederlandse media. Meestal was de toonzetting serieus, maar soms ook luchtiger, zoals toen Jeroen Brouwers over Mulisch’ adagium ‘Ik ben onsterfelijk tot het tegendeel bewezen is’ opmerkte dat ‘je (…) niet eleganter je middelvinger naar het universum (kunt) opsteken’. Soms was zij zelfs ronduit humoristisch, zoals in de grap volgens welke Mulisch, na door God zelf te zijn rondgeleid door de hemel, te kennen zou hebben gegeven ‘het boek toch beter te vinden’. Hoewel aandacht voor de thema’s van dood en onsterfelijkheid bij het overlijden van een van Nederlands grootste naoorlogse schrijvers natuurlijk op zichzelf niet opzienbarend is, illustreert zij hoezeer deze thema’s de ingrijpende processen van ontkerkelijking van de afgelopen halve eeuw hebben overleefd....
| Additional Metadata | |
|---|---|
| hdl.handle.net/1765/30701 | |
| Centre for Rotterdam Cultural Sociology (CROCUS) | |
| Organisation | Department of Sociology |
|
Houtman, D., Aupers, S., & Wojtkowiak, J. (2011). Dromen over eeuwig leven. Vluchten voor de dood in een geseculariseerde samenleving. In Centre for Rotterdam Cultural Sociology (CROCUS). Retrieved from http://hdl.handle.net/1765/30701 |
|
